σχέθω

σχέθω, assumed as a collat. form of ἔχω by Gramm. (Hdn.Gr.1.440, EM739.51), but all forms in use may be referred to [tense] aor. ἔσχεθον, a poet. lengthd. form of ἔσχον, the accents σχέθειν, σχέθων being errors for σχεθεῖν, σχεθών:—

A hold,

πάροιθεν ἀσπίδας . . σχέθον αὐτοῦ Il.14.428

, cf. 4.113;

ἀσπίδας . . σχέθ' ἀπὸ ἕο 13.163

;

ἐπ' ἀγκῶνος κεφαλὴν σχέθεν Od.14.494

;

σχέθον ἔξω νῆα 10.95

.

2 have, get,

νόον σχέθε τόνδ' ἐνὶ θυμῷ 14.490

;

Ἄργει τ' ἔσχεθε κῦδος Pi.O.9.88

;

τόλμαν σχεθεῖν A.Pr.16

;

ἐν φρεσὶν καρδίαν σχεθών Id.Ch.832

(lyr.) codd.;

τεύξει . . , ὅσων παρ' ἄλλων οὔποτ' ἂν σχέθοις βροτῶν Id.Eu.857

, cf. Pi.O.1.71; ἐκ μὲν Ἐριχθονίου . . ἔσχεθε κοῦρον had a child, S.Fr. 242 (hexam., prob an Epic fragment);

ἐν φυλακᾷ σχεθέμεν τινά Pi. P.4.75

.

II hold back, keep away or off,

στεφάνη δόρυ οἱ σχέθε Il. 11.96

, cf. 12.184;

ἔσχεθεν ἱεμένους περ Od.16.430

;

σχέθον ἵππους Il.16.506

;

ἔσχεθον αὐδήν 19.418

;

σχεθέτω φόρμιγγα Od.8.537

;

νύκτα σχέθεν 23.243

; αἷμα ἔσχεθον staunched it, 19.458: c. gen.,

σχέθε δ' ὄσσε γόοιο 4.758

;

ὅπως ἂν αὐτὰς ὕβρεως σχέθω Ar.Lys.425

, cf. Theoc. 22.96: c. part., ἐρέφοντα σχέθοι might stop him from wreathing, Pi. I.4(3).54(72): c. inf.,

οὔτ' ἂν Αἴαντος δόρυ μὴ πάντα πέρσαι . . σχέθοι E.Rh.602

.

III abs., οὐδ' ἄρ' ὀχῆες ἐσχεθέτην did not hold, Il.12.461.--Rare in Prose, Aret.CA2.4.